Zeszyty Naukowe nr 10(1)/2014

Opis

W Wydawnictwie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy ukazały „Zeszyty Naukowe nr 10(1)/2014”.
Publikacja składa się z siedmiu artykułów. W pierwszym pt. Uwagi do pedagogiki przeżyć autorstwa Hermanna Scheringa punkt wyjścia stanowi autentyczne wydarzenie mogące być dla indywiduum pewnym wyzwaniem o charakterze fizycznym czy psychicznym, wymagającym rozwoju jego osobowości. Ustawienie wydarzenia w punkcie centralnym metody pedagogicznej wynika z nastawienia krytycznego w odniesieniu do działalności szkół, w których występuje niedosyt przeżyć (to powoduje, iż człowiek jest wprawdzie zdolny do wydawania wyroków ale nie do działania).
W artykule Zbigniewa Kuśmierka pt. Udział wojska w sytuacjach kryzysowych zaprezentowane zostały niemilitarne sytuacje kryzysowe, które występują na obszarze każdego państwa. Zapewnienie skutecznej ochrony podczas takich sytuacji wymaga wspólnych działań kilku organów państwowych. Elementami wspierającymi pozamilitarny układ obrony są Policja, Państwowa Straż Pożarna, Straż Graniczna, jednostki ratownictwa specjalistycznego oraz Siły Zbrojne. W latach 2002 – 2011 zostały ustalone zasady udziału Sił Zbrojnych w zwalczaniu zagrożeń niemilitarnych. W krótkim czasie Siły Zbrojne RP są w stanie wydzielić przygotowane siły i środki, głównie z batalionów ratownictwa inżynieryjnego i innych jednostek Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych, liczące około 3,5 tysiąca żołnierzy oraz około 600 jednostek sprzętu. W przypadku rozwoju sytuacji kryzysowej liczebność komponentu wojskowego może wzrosnąć do około 11 tysięcy żołnierzy i 1400 jednostek różnego sprzętu wojskowego.
Magdalena Adamczyk w artykule pt. Zjawisko przestępczości w województwie opolskim w latach 2000 –2012 ukazała, jak kształtowało się w województwie opolskim w latach 2000 –2012 zagrożenie przestępczością przeciwko mieniu oraz przeciwko życiu i zdrowiu. Omówione zostały podstawowe kategorie przestępczości pospolitej w oparciu o powszechnie stosowane statystycznie kategorie oceny tych zjawisk w odniesieniu do wszystkich powiatów. Z uwagi na dane, jakie zostały udostępnione przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Komendę Wojewódzką Policji w Opolu, autorka zanalizowała dynamikę przestępstw stwierdzonych wraz z postępowaniami wszczętymi z ich wykrywalnością.
Artykuł pt. Ideologizacja szkolnictwa średniego w Legnicy latach 1945 –1956 autorstwa Kazimiery Jaworskiej prezentuje zagadnienie laicyzacji szkolnictwa średniego w Legnicy w latach 1945 –1956. Problem laicyzacji szkolnictwa wszystkich szczebli był konsekwencją realizacji założeń polityki oświatowej w nowych realiach ustrojowych powojennej Polski. Ponieważ przeobrażenia, które miały miejsce w Polsce w październiku 1956 r. zasadniczo wpłynęły na sposób laicyzowania młodego pokolenia, ramy czasowe opracowania obejmują okres 1945 –1956. Zagadnienie laicyzacji legnickiego szkolnictwa średniego zostało ukazane na tle polityki wyznaniowej i oświatowej realizowanej w tym czasie przez władze komunistyczne w Polsce. Dostępna dokumentacja źródłowa obrazująca realizację tego procesu w Legnicy w latach 1945 –1956 jest stosunkowo skromna. Podstawą niniejszego opracowania są przede wszystkim materiały zgromadzone w Oddziale Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu, Archiwum Państwowym we Wrocławiu i jego Oddziale w Legnicy oraz Archiwum Archidiecezji Wrocławskiej, a także wspomnienia ówczesnych legnickich uczniów.
Mirosław Tokarski w artykule pt. Uprawnienia Żandarmerii Wojskowej w stosunku do żołnierzy kierujących pojazdami sił zbrojnych RP poruszył kwestię rosnącej ilość pojazdów mechanicznych oraz coraz większej dynamiki korzystania z dróg publicznych, które powodują rosnące zagrożenie dla różnego rodzaju ich użytkowników. Z tego względu troską organów ustawodawczych oraz naczelnych organów administracji państwowej było ,,wypracowanie” w stosunku do żołnierzy obsługujących pojazdy mechaniczne przepisów normatywnych ograniczających dowolność korzystania z dróg publicznych. Jednym z istotnych gwarantów było wyposażenie Żandarmerii Wojskowej w uprawnienia kontrolne w zakresie przestrzegania przepisów ruchu drogowego przez żołnierzy w służbie czynnej.
Tematem artykułu Sebastiana Wróblewskiego pt. Kształtowanie przestrzeni w rynkach ośrodków administracyjnych regionu częstochowskiego jest przemiana przestrzeni publicznej w rynkach małomiasteczkowych. Większość ogólnych struktur małomiasteczkowych układów urbanistycznych pochodzi sprzed XIX w., z okresu ich lokacji, lecz ich architektura pochodzi z okresu dwudziestolecia międzywojennego i przełomu wieków XIX i XX. Układ przestrzenny, osie kompozycyjne i widokowe przestrzeni rynkowej, podział na strefy we wnętrzu rynków ukształtowane w toku historii dotrwały od końca XIX w. do połowy następnego stulecia niemal bez większych przekształceń. Najważniejsze zmiany w układzie przestrzeni rynkowej zaistniały w okresie 1945 –1990. Zrywano wówczas ciągłość kulturową, zarówno w kształtowaniu architektury pierzei, jak i całkowicie zmieniano układ kompozycji przestrzennej wnętrz urbanistycznych. Współczesne prace rewaloryzacyjne próbują na nowo zdefiniować kompozycję rynków małomiasteczkowych. W zależności od wielu aspektów realizacje prac rewaloryzacyjnych reprezentują różny poziom jakości estetycznej.
Mirosław Rozmus w artykule Międzynarodowe inicjatywy policyjno-wojskowe Żandarmerii Wojskowej poruszył kwestię zaangażowana w realizację współpracy międzynarodowej, zarówno bilateralnej z państwami partnerskimi, jak i wielostronnej w ramach przedsięwzięć wielonarodowych. Dotychczasowe wysiłki w tym zakresie spowodowały, że Żandarmeria Wojskowa jest wiarygodnym partnerem największych formacji typu policyjnego o charakterze wojskowym na świecie, w tym między innymi Żandarmerii Narodowej Republiki Francuskiej oraz Carabinieri Włoch. Fakt ten bezpośrednio przełożył się na uzyskanie w 2013 r. statusu pełnoprawnego członka Europejskich Sił Żandarmerii. Z podobnych powodów również inicjatywa Polski zlokalizowania na terenie RP Centrum Eksperckiego Policji Wojskowych NATO spotkała się z akceptacją najważniejszych formacji partnerskich Żandarmerii Wojskowej. Przejawia się to między innymi w fakcie pozyskania sześciu państw sponsorujących NATO MP COE. Autor w oparciu o doświadczenia własne, rozmowy przeprowadzone z kluczową kadrą dowódczą formacji typu żandarmeryjnego oraz przedstawioną bibliografią prezentuje genezy, cele utworzenia i zasady funkcjonowania Europejskich Sił Żandarmerii oraz Centrum Eksperckiego Policji Wojskowych NATO. Specjalne miejsce w materiale zajmują polskie aspekty narodowe obu inicjatyw.